-iskender pala nın elime geçen ikinci kitabı "babilde ölüm istanbul da aşk" idi,fekat bu kitabı yarıda bıraktım tamamlayamadım,hem taşınma telaşım vardı bu kitabı elime aldığım sıralarda,hemde o kadar sıkıcı o kadar boğucuydu ki,fenalıklar bastı okurken,leyla ile mecnun dan bahsediyordu ama mecnun şiirlerin yazılı olduğu bir papirüse dönüşmüştü,üzerine çizilen her çizgi canını yakıyordu,o papirüsü aldılar istanbul a getirdiler derken, uzun uzun bu kağıt parçasının acılarını ve leyla ya olan aşkını dinlemekten ip koptu bende "ya bi git allaaını seversen"deyip bi köşeye kaldırdım
-şah ve sultana gelelim,kahramanlarımız iki büyük lider,bir tarafta osmanlı sultanı yavuz sultan selim,bir tarafta safevi devletinin başı Şah ismail. ikisi arasındaki mücadele tüm çaldıran savaşı ile başka bir boyuta taşınıyor,kitap birkaç kişinin dilinden anlatılıyor,hoş bir ayrıntı olmuş bence,konusunu sevdim çok sıkıcı değil,hikaye rahat ilerliyor,tabii yazar dayanamamış yine araya "gerçek sevgi nedir,nerede bulunur" gibisinden tartışmalar da katmış ama elimden düşürmeden hızlıca okudum
-islamdaki mezhep ayrılıklarına da değinen bir kitap olmuş,galiba biraz tepki de çekmiş bu yüzden,yazar tarafsız mıydı, taraf mı tutmuştu buna karar vermek zor,hassas konular, okuyun siz kararınızı verin anacım
-bir de kitapta çaldıran savaşında bir asker kurşunla vuruluyor,aklıma takıldı,ülen çaldıran dediğin 1514 te olmuş bi meydan savaşı o zaman silah var mıydı ahanda yazarın açığını yakaladım derken,şööle bir araştırdım meğer o tarihlerde top ve tüfenk osmanlı ordusunda kullanılıyormuş,tabii çok gelişkin şeyler olmasa da tabanca bile varmış,tarih bilgilerini lise 1 de bırakırsan olacağı budur,yazarımızdan özür diler,katre i matem tarzında kitaplar yazmasını temenni ederim:)
