ben çiçekleri (bilhassa canlı olanlarını) oldum olası çok sevdim,her zaman etrafımda fotosentez yapan bir yeşil yapraklı vardı,devlet yurdunun o rutubetli odasında mis gibi kokan fesleğenimi,öğrenci evimin sadece öğle 12 civarı o da karşı pencereden yansıyarak gelen güneşinde sarmaşık gülümü büyütmüştüm,evlenip kendi evim olunca çiçek sevdam tabii ki de daha da gelişti,bu akşam 7 de klinikten çıkınca ilk işim yapı markete gidip bu çuha çiçeklerini almak oldu
babaannemin geçen sene verdiği sardunyalar maalesef ki çorlu nun buzuna dayanamadı,köklerini sökmeye kıyamadım belki yine yeşerir diye yanlarına renkli çiçekleri sokuşturuvedim,bi de bitlenen gülüm vardı onu da sökemedim onun da yanına bi çuha kondurdum,bilmiyorum beraber yaşayabilecekler mi ama denemekten zarar gelmez
ektiğim saksıları şimdilik salona koydum havalar biraz daha ısınsın sonra balkona çıkaracağım
bunlarda salonumun kraliçeleri orkidelerim,sol baştaki 3 yıla yakındır benimle,taşınırken yere düştü çok hırpalandı ama inatla hala yaşıyor,ortadaki eylülden beri ikinci kez açıyor kocaman çiçekleri beni acaip mutlu ediyor,en sağdaki grubumuza yeni katıldı,ama hemen o da filiz verdi bir aya kalmaz o da çiçek açar
bunlarda yeni çıkan maydanoz ve dereotlarım,dereotu fazla uzun ömürlü değil ama maydanoz o kadar dayanıklı bir bitki ki şok ediyor beni,bunları yeni ekmiştim, bi de balkonda fotosunu alamadığım diğer maydonoz saksım var,eksi dokuzları görmesine rağmen, hala oradan koparıp salataya katıyorum.
geçen sene bir saksıya soğanda ekmiştim,bu sene henüz yapmadım,evime ziyarete gelen arkadaşım Ceyhan balkonumdaki soğan,nane,maydanozları görünce "sen yakında burada tavuk da beslersin" demişti,henüz o boyuta gelmesem de,bütün gün çalıştıktan,onca insanla uğraştıktan sonra bitkilerin sessizliği hakikaten iyi geliyor:)
Devamını Oku
